قبل از پرداختن به تفاوت این دو نوع ماژول بهتر است تعریف کلی از SFP را عنوان کنیم: ماژول فیبر نوری SFP یا Small Form-factor Pluggable نوعی ترنسیور (ماژول فیبر نوری) است که در شبکه‌های ارتباطات داده و تلفنی مورد استفاده قرار می‌گیرد و این امکان را فراهم می‌کند که یک دستگاه شبکه را به انواع مختلفی از کابل‌های فیبر نوری یا مسی متصل کنید. ماژول‌های SFP توسط توافق MSA (Multi-Source Agreement) استاندارد شده‌اند، به این معنی که می‌توانند در تجهیزات شبکه از برندهای مختلف استفاده شوند. دو نوع اصلی ترنسیورهای فیبر نوری SFP بر اساس کابل‌های فیبر نوری وجود دارد: Single-Mode SFP (SMF) و Multimode SFP (MMF).

ماژول فیبر نوری Single-Mode SFP

  • نوع فیبر: نوع فیبر استفاده شده در ماژول‌های فیبر نوری سینگل مود از نوع SMF است. در این مورد از یک حالت نوری برای ارسال و دریافت داده‌ها استفاده می‌شود. به این معنا که در طول مسیر یک حالت نوری وجود دارد.
  • فاصله: ماژول‌های Single-Mode می‌توانند داده‌ها را در فواصل طولانی انتقال دهند و حداکثر مسافتی که این ماژول‌ها داده‌ها و اطلاعات را منتقل می‌کنند 150 کیلومتر است. ناگفته نماند که انتقال اطلاعات در این مسافت بسته به نوع شبکه و ماژول انتخابی متخصصین دارد.
  • سرعت و پهنای باند: فیبر نوری سینگل مود پهنای باند بیشتری نسبت به فیبر نوری مالتی مود دارد و می‌تواند نرخ انتقال داده‌های بالاتری را پشتیبانی کند زیرا به دلیل وجود یک مسیر هیچ پراکندگی نوری در طول مسیر وجود ندارد.

ماژول فیبر نوری Multimode SFP

  • نوع فیبر: نوع فیبر استفاده شده در ماژول‌های فیبر نوری مالتی از نوع MMF است و اجازه می‌دهد که چندین حالت یا مسیر نوری از طریق فیبر نوری انتشار پیدا کنند برخلاف فیبر نوری SMF.
  • قطر هسته: فیبر نوری چند حالته دارای اندازه هسته بزرگتر است، معمولاً 50 یا 62.5 میکرومتر، که امکان ایجاد چندین مسیر نوری را فراهم می‌کند.
  • فاصله: ماژول‌های SFP چند حالته برای فواصل کوتاه مناسب هستند، معمولاً تا 2 کیلومتر، اما بیشتر معمولاً برای فواصل زیر 500 متر استفاده می‌شوند.
  • سرعت و پهنای باند: ماژول‌های SFP چند حالته پهنای باند بالایی را در فواصل کوتاه ارائه می‌دهند، اما پتانسیل پهنای باند با افزایش طول کابل به دلیل پراکندگی مودال کاهش می‌یابد.

هنگام انتخاب یک ماژول SFP برای یک شبکه، ضروری است که فاصله مورد نیاز، نرخ داده (پهنای باند)، سازگاری با زیرساخت شبکه موجود (برند دستگاه)، و هزینه را در نظر بگیرید. راه حل‌های فیبر نوری SMF معمولاً برای فواصل طولانی مناسب‌تر هستند، در حالی که فیبر نوری چند حالته اغلب برای ارتباطات داده در فواصل کوتاه، مانند درون یک مرکز داده یا یک ساختمان، ترجیح داده می‌شود.

بررسی برچسب‌ مشخصات SFP

برای تشخیص حالت ترنسیور فیبر نوری Small Form-factor Pluggable (SFP)، ابتدا برچسبی که بر روی آن قرار دارد را بررسی کنید. اغلب تولید کنندگان در این برچسب‌ها یا در مستندات مشخص می‌کنند که ماژول SFP برای فیبرهای سینگل مود "SM" یا مالتی مود "MM" طراحی شده است. در متن به دنبال این نشانه‌ها بگردید تا حالت ماژول را تشخیص دهید.

هنگامی که برچسب یا مشخصات به طور واضح اطلاعاتی را در اختیار شما قرار نمی‌دهد، می‌توانید ماژول‌ها را به صورت بصری و فیزیکی بررسی کنید. به این صورت که می‌توان از رنگ Bale Clasp ، پورت‌های ماژول فیبر نوری و یا قطر هسته‌ها تشخیص داد که این ترنسیور SMF است یا MMF که در ادامه به طور کامل شرح می‌دهیم. ویژگی‌های فیزیکی بین ماژول‌های Single-Mode و Multimode به طور قابل توجهی متفاوت است. ماژول‌های SMF اغلب امکان ارسال اطلاعات برای فواصل بیشتری را فراهم می‌کند و قطر هسته آن حدود ۹ میکرون است، در حالی که ماژول‌های MMF فواصل کمتری را پشتیبانی می‌کنند و دارای قطر هسته بزرگتر در حدود ۵۰ یا ۶۲.۵ میکرون است.